A regulación concreta desta figura de “descuberto tácito”, contense no art. 20 da Lei16/2011, de contratos de crédito ao consumo, do que resulta:
“(i) que entre a información que o prestamista debe proporcionar ao consumidor (en caso de “descuberto tácito importante”) figura a relativa a “as posibles penalizacións, gastos ou intereses de demora aplicables” – art. 20.3, d) -;
(ii) que en ningún caso poderá aplicarse aos créditos que se concedan en forma de descubertos aos que se refire este artigo un tipo de interese que dea lugar a unha taxa anual equivalente superior a 2,5 veces o interese legal do diñeiro”.
A memoria do servizo de reclamacións do Banco de España sinala que o descuberto en conta corrente supón, na práctica bancaria, unha “facilidade crediticia concedida polas entidades para permitir que se atendan pagos autorizados contra as contas dos seus clientes por encima dos saldos contables destas”.
Por iso é polo que a operación que consiste en facer cargos nunha conta con saldo insuficiente supoña unha operación de crédito, xa que se trata de conceder un crédito pola contía necesaria para facer o cargo correspondente.
Este servizo bancario tamén foi recoñecido normativamente na Lei 16/2011, do 24 de xuño, de contratos de crédito ao consumo no seu art. 4.1. Trátase dunha comisión distinta á comisión por reclamación de posicións debedoras ( STS566/2019, do 25 de outubro), pois cada unha delas retribúe servizos diferentes.