Metáfora de unidad familiar con muñecos

Medidas paternolifilias. Pensión de alimentos.

A pensión alimenticia ordinaria comprende aqueles gastos necesarios para o sustento, habitación, asistencia médica, educación e instrución dos fillos, que se caracterizan por ser coñecidos, previsibles, xeralmente periódicos e a súa contía pódese calcular con antelación.

1. Cuantificación da pensión alimenticia

O criterio legal xeneral é que a contía dos alimentos é proporcional ao caudal ou medios de quen dá e necesidades de quen recibe.

Trátase dun concepto xurídico indeterminado que permite unha moi ampla discrecionalidad xudicial, con diminución da seguridade xurídica, agudizada polo feito de que moitos tribunais non seguen un criterio fixo na cuantificación das pensións, considerando que cada caso é diferente.

Non ten, por tanto unha contía fixa, senón dous parámetros para a súa determinación: os medios de quen ten que pagalos e a necesidade de quen ten dereito a recibilos. 

O principio de proporcionalidade na do importe da pensión alimenticia, esixe ter en conta:

+- As necesidades dos fillos, tales como os gastos que comporta a educación do menor en todos os seus aspectos, incluído o comedor; as obrigacións que pesan sobre o matrimonio respecto da vivenda familiar, incluídas as súas cargas hipotecarias, subministracións, derramas, impostos, etc. 

-As posibilidades e circunstancias económicas de ambos os proxenitores. Deben comprenderse non só os seus ingresos ordinarios, senón tamén os que teñan carácter irregular ou extraordinario, as súas rendas e o seu patrimonio.

 

 

2. Fixación da contía

Non existe ningún criterio predeterminado, de tal forma que os xulgados gozan dun amplo poder discrecional para valorar un e outro parámetro e fixar a concreta cantidade dos alimentos; correspondendo a determinación do importe da pensión ao prudente arbitrio do tribunal sentenciador, cuxo criterio non pode substituír as partes eficazmente polo seu propio e persoal. 

3. Necesidade do alimentista

As necesidades do alimentista deben comprender todos os conceptos precisos para o total desenvolvemento do descendente, tanto no aspecto físico como intelectual en condicións de suficiencia e dignidade. Por tanto, certas facetas tales como o lecer ou a formación en sentido amplo (actividades  extracurriculares) considéranse incluídas no concepto de necesidades do alimentista.

Gastos extraordinarios

Fronte a eses gastos ordinarios sitúanse aqueloutros gastos extraordinarios dos fillos (imprevisibles, non periódicos e ocasionais), que carecen dunha noción legal do concepto, que é indeterminado, inespecífico (AP Barcelona 30-12-04,  EDJ 249129). Estes gastos son aqueles que saen do natural ou do común, non teñen periodicidade  prefijada, en canto dimanantes de sucesos de difícil ou imposible previsión  apriorística, de tal modo que os mesmos poden xurdir ou non, son imprevisibles, variables no tempo e na súa contía; habendo ademais de ser vinculados a necesidades que han de cubrirse economicamente de modo ineludible, en orde ao coidado, desenvolvemento e formación, en todas as ordes do  alimentista ( AP Madrid 1-12-11,  EDJ 298710 ), e iso en contraposición ao concepto do superfluo ou secundario, do que, obviamente, pode prescindirse, sen menoscabo para o  alimentista.

Por tanto, poden conceptuarse como gastos extraordinarios aqueles que ( AP A Coruña 9-12-10,  EDJ 309978 ):

• Sáense do natural ou común.

• Non son previsibles, nin se producen con certa periodicidade.

• Necesitan unha predeterminación e obxectivación, en todo caso e momento.

• Son necesarios.

• Requiren o consentimento do outro proxenitor, solicitando finalmente a decisión xudicial senón é posible doutra maneira.